my bawat piyesa

hi boss lian, ito nanaman ako. habang tinatype ko tong message ko sayo nap-play yung bawat piyesa, skl. i missed u so much baby ko, always me nagr-reminisce sa atin. di ako makatulog ng hindi ka naiisip, puro nga ako iyak e hanggang sa makatulog ako tapos yung panaginip ko e ikaw. di ko na alam gagawin ko, nawawalan na ako ng gana mabuhay kasi simula nung nawala ka sakin parang nawalan ako ng isa pang reason para hindi mabuhay kaya ang hirap bumangon. andami kong gustong itanong at sabihin sayo, feeling ko nga need natin ng proper closure e, kasi nung time na sinend ko yung mga messages na yon, hindi ko naman intensyon na bumitaw, ang gusto ko lang e masagot yung mga tanong ko pero sa nangyari e bumitaw ka. kaya lang naman ako nag deact e para makapag isip isip kasi ayoko makagawa o makapag sabi ng bagay na alam kong pagsisisihan ko. pero siguro mali rin yung ginawa ko na yon dahil hindi tayo nakipag communicate. pero nung sinabi mo na itigil na natin parang naubusan ako ng hininga haha na speechless ako, hindi ko magawang umiyak kaya wala akong naging reaction kasi parang alam ko na yung mangyayari e pero deep inside nasasaktan ako. hanggang ngayon ikaw pa rin, di pa rin ako nakakausad boss, ang hirap sobra. gusto ko nga magsulat ng madaming letters e tapos ipapabigay ko kaso hindi ko alam kung maibibigay ba at baka wala rin akong masulat kasi baka umiyak lang ako. uy nag open ako now sa cp ni papa, nags-send yung mga messages mo haha shit nagulat ako and naiiyak kasi you called me BABY, damn i miss being called baby by you. feeling ko nga may bago ka na e, well hindi naman maiiwasan yan pero kapag naiisip ko ansakit kasi naiisip ko na sana ako yan, ako pa rin yan. ansakit din kasi nandito pa rin ako e, tapos ikaw nakausad na pero hindi kita mab-blame kasi buhay mo yan, sadyang masakit lang and ako may kasalanan here kasi this is my choice. alam mo ba, nag-gagawa ako fake scenarios sa gabi, nagpunta raw kami kila juri and then nagulat daw ako kasi pumasok kayo ni jude, lumabas daw sila jude so that we can talk, sobrang gulat ko raw and then my tears started falling, we talk and talk while crying. i asked you so many questions daw and then we hug each other, habang iniisip ko yan umiiyak talaga ako and yung hug na yon, nararamdaman ko kahit sa isip lang. yung laugh mo, naririnig ko and yung boses mo rin, i can feel and hear it in my head. i miss your laugh, fav ko pakinggan yan haha but now i wont hear it ever again. sana kaya kong balikan yung mga araw na magkasama tayo and masaya. lian, sobrang miss na kita. hindi ko na alam ang gagawin ko, i just want you back, i want us back. wala namang naging tayo pero yung pain na nararamdaman ko parang nagkaroon. i love you so much, it hurts. i hope one day, magkita ulit tayo and sana kung tayo talaga, magbigay ng signs si Lord and siya mismo ang gumawa ng paraan para mag sama tayo pero kung hindi talaga, masaya ako na nakilala kita kahit saglit. lahat ng posts na lumalabas sa socmed ko, ikaw kagad napasok sa isip ko lian. nag bbr ako now sa convo natin, nasasaktan ako na naiiyak ah dapat kilig mararamdaman ko pero bat ako nasasaktan siguro kasi hanggang dito na lang yung kaya kong gawin ngayon, mahal kita, sana magkita ulit tayo boss, sa ngayon hanggang "SANA" lang muna. pero maghihintay ako hanggang sa maging "FINALLY" ulit pero kung wala na talaga, edi okay lang "GOODLUCK" na lang siguro yung masasabi ko ahaha. pero hanggang ngayon, ikaw pa rin. -lai